De paden op...

Ik vond het een beetje flauw om te schrijven "de pa(ar)den op..."

Inmiddels weet ik al een beetje de weg hier in het bos. Als ik met iemand mee kan rijden vraag ik of ze me weer een nieuw stukje willen laten zien en nu hoef ik in ieder geval niet steeds meer dezelfde weg terug.

Iwan weet al heel goed wat richting huis is en dat is goed op deze foto te zien aan z'n oren...

Hij is sinds het weekend van 25/26 april ook 's nachts in de grote groep die in de loopstal kan dus hoef ik z'n stal niet meer iedere dag uit te mesten. Hij heeft nog wel elke dag extra voer nodig want ze laten hem nog niet meeeten. Hij is al een flink stuk door z'n winterhaar heen en door het weinige eten en het opgejaagd worden is hij dunner dan ooit. Ik vind het iets te, past niet bij een Friesje.