...

Ingeborg, je had gelijk! Ik ben een hele tijd eigenwijs geweest maar de layout die jij me adviseerde werk echt het beste!

Doei, doei.

Tijd voor afscheid

Het was geweldig dat ze zo lang gebleven zijn maar nu was het echt tijd voor papa en mama om weer naar Nederland terug te gaan. Ze namen Cas' auto, de dakkoffer en nog wat spullen waar we geen plek voor hebben weer mee terug. Ze hebben een voorspoedige reis gehad en komen heel gauw weer buurten.

Eindelijk klaar!

Kjeld wilde, zodra het kon, graag in z'n eigen nieuwe kamer slapen en een paar dagen later was de kamer echt af...

Hij heeft wel heel veel speelgoed nu het bijna allemaal in z'n kamer staat zeg!Het ziet er behoorlijk druk uit. Ik vind het nog net te doen. Hij heeft er zelf geen last van geloof ik en is er echt blij mee. Al sleept hij wel overal speelgoed mee naar toe en laat het dan daar achter. Dat zal wel normaal zijn.

De laatste loodjes

Wat is er hard gewerkt door iedereen!

Papa/opa/Jan en mama/oma/Bep, heel erg bedankt!
Uiteindelijk, na een week zwoegen (die lampen waren vreselijk!) was het huis zo goed als bewoonbaar.
We moesten nog wel een paar keer terug om wat te ruilen of terug te brengen of extra te halen maar naar Ikea is nooit vervelend. Hoewel, de komende tijd hoeven we niet zo nodig...

Is het niet prachtig!

Dit is het uitzicht vanaf ons dakterras, mooi toch!

De heuvel is behoorlijk steil naar beneden (en vooral naar boven...) maar dat is het wel waard...

Iwan heeft het steeds meer naar zijn zin in de wei die hij deelt met 2 ander paarden. Tenminste op deze foto's nog. 1 van de 2 is weggebracht naar de dierentuin, voor de leeuwen, omdat er een steekje aan hem los zat.

's Nachts gaat hij nog naar binnen en heeft alle ruimte in zijn stal van 3x5 meter! Over een tijdje gaat hij in de grote groep (10!), 's nachts ook nog naar binnen en over nog een tijdje is er als het goed is een nieuwe losloopstal waar hij dan dag en nacht buiten kan. Ik zie het wel zitten.
Stal is 5 minuten heuvelopwaards van huis met de fiets en het bos is 10-15 minuten stappen vanaf stal. Afgelopen zondag ben ik voor het eerst met een groepje meegeweest voor een ritje. We hebben natuurlijk totaal geen conditie en het was behoorlijk pittig maar wel te doen. Let op: iedereen rijdt met cap en loopt de laatste 10 minuten naast het paard! Eén iemand reed de hele rit zonder zadel en ik heb eigenlijk geen rare opmerkingen over mijn blauwe touw gehad.

Verder krijgt ieder paard 2 keer per dag z'n eigen mengseltje te eten en hebben ze allemaal een liksteen (zo'n roze grillig geval). 't Is niet allemaal geweldig hoor: het is behoorlijk blubberig momenteel en ik wil Iwan 's avonds wel schoonspoelen maar er is dus geen spuitplaats en de slang hangt in het pikkedonker ergens in de blubber...

Het begin van de inburgering

Ons huisnummer lag nog ergens binnen en inmiddels hebben we ook een brievenbus aan het begin van de oprit.

In Kopenhagen moesten we ons inschrijven (onze steun en toeverlaat Karen ging mee, erg handig) en met de bewijzen daarvan gaan we binnenkort naar het gemeentehuis van Helsinge. Als het goed is krijgen we dan zo snel mogelijk een soort van ...nummer en kunnen we gebruik maken van allerlei sociale voorzieningen.

Daar is de verhuiswagen weer!

Dat hadden ze snel gedaan: maandagavond de 12e hadden de verhuismannen (om met Kjeld te spreken) zich al bij ons gemeld en waren in Helsinge een hotel gaan zoeken. Dinsdagmorgen vroeg stonden ze op de oprit en in 3 uur was alles weer uitgeladen. Het was een vreselijk gedoe om voor alles een plek te vinden omdat we nog geen kasten hadden (Ikea zou die vrijdag pas komen afleveren) en de kamers niet af waren. Er is nog heel wat afgesleept met dozen en zooi omdat het ook een paar keer naar een andere ruimte moest zodat er gewerkt kon worden.
Alle dozen mochten we houden en daar is nog best gebruik van gemaakt: om mensen overheen te laten lopen en oud papier in te verzamelen bijvoorbeeld. De rest ligt nu op de zolder. Geen idee wat we er mee gaan doen...

Het is wel wennen in een keukentje dat veeeeel kleiner is dan in Sprang. Maar het is gelukt om alles wat we meegenomen hadden er in te passen.

Kjeld verdiende wel weer eens een pakje. Hij is, voor een groot gedeelte dankzij oma, al die tijd zoet en vrolijk en belangstellend geweest.

Zonder opa en oma hadden we het trouwens allemaal niet zo goed en snel gered, geweldig!!!

Lang leve Ikea!

Deze foto's spreken voor zich...
En dit was nog maar het begin van alle Ikea-stress. We zijn maandag gelijk inkopen gaan doen en het was erg fijn om 's avonds een beetje lekker te kunnen zitten.
Kjeld vermaakt zich prima, altijd met zijn neus vooraan en er bovenop.

Aankomst op ons nieuwe plekje

Tja, en toen was het even schrikken: alleen onze slaapkamer was klaar en verder werd nog overal gewerkt en waren nog heel veel dingen niet klaar.

De foto met alle rotzooi op de grond is Kjeld z'n kamer...

De man in het groen is de huiseigenaar, de vrouw in de donkere jas onze steun en toeverlaat vanuit het bedrijf van Cas.

Allebei hebben we ze nog heeeeel vaak gezien.

We zijn gelijk begonnen met de keuken gebruiksklaar te maken want we hadden inmiddels wel trek gekregen.

Aankomst bij Iwans nieuwe huis

Gehaald! Nog voor donker kon Iwan lekker uit de trailer en mocht hij even bij de Shetjes in de wei. Later ben ik hem binnen gaan zetten zodat hij eerst nog even z'n benen kon strekken.
Voor Kjeld was er genoeg te zien: poezen en een overvolle zadelkamer. Met opa en oma is hij de boerderij gaan verkennen terwijl ik voor Iwan zorgde. De trailer staat netjes geparkeerd en Iwan had al een naambordje op z'n stal. Echt leuk. Ik had 1 keer een foto op gestuurd en die heeft Charlotte (de staleigenaresse) gebruikt.
't Is hier af en toe wel even slikken: de Smulhoeve is bij deze boerderij vergeleken nog netjes...

Tweede reisdag, 11 januari 2009

Kjeld had helaas een slecht nachtje achter de rug (hij was echt van slag, heel erg zoekende) maar was 's morgens toch fris en vrolijk en wilde wel even bij Iwan gaan kijken en hem voeren. Doordat Kjeld zo slecht in slaap was gevallen hadden wij ook niet echt rust gehad. Hij sliep natuurlijk bij ons op de kamer.
Om Iwan had ik me ook wel ongerust gemaakt omdat het zo waaide en koud was. Hij stond er goed bij al had hij wel trek. Ach...
We hebben lekker uitgebreid ontbeten (met heel veel interessante dingen om aan te raken voor Kjeld, heel fijn...) en zijn weer keurig op tijd aan het tweede gedeelte van de trip begonnen.


Hier passeren we de grens met Denemarken! Gelukkig geen controle want onze paspoorten zaten in de archiefbox in de verhuiswagen, heel handig! Aan de andere kant: ik zou nu toch wel eens al die moeite voor de keuring van Iwan beloond zien...

Hier beginnen we aan het tweede stuk van de Grote Beltbrug. Heel hoog en winderig. Cas moest er niks van hebben maar ik hoefde niet te rijden.
Het was nog steeds koud met veel wind maar hoe dichter we bij ons doel kwamen hoe zonniger het werd!

Eerste reisdag, 10 januari 2009

Iedereen had slecht geslapen (behalve Kjeld en Iwan) dus waren we prima op tijd op om de auto's in te laden. Dat was nog zo iets: het paste allemaal maar net, ik had niet gedacht dat het zou lukken maar aan pa/opa/Jan kan je dat natuurlijk wel overlaten.

Daarna, door de buren uitgezwaaid (erg leuk!), gingen we Iwan ophalen. Hij stapte, zoals gewoonlijk met hoog opgetrokken benen door de transportbeschermers, weer keurig achter mij aan de trailer in. Wat een wereldpaard! Hij moest eens weten wat hem te wachten stond.

We hadden prachtig weer, goede chauffeurs (Casper en Jan omdat Bep en ik altijd heel snel slaperig worden), brave passagiers (Kjeld vond alles best in het begin, Iwan stond zelfs te eten) en een heerlijk rustige weg.

Uiteindelijk kwamen we door file en omleiding toch nog laat aan bij de B&B in Duitsland. Ik heb me vooral beziggehouden met Iwan die in z'n uppie in een grote winderinge stal met uitloop stond te stressen. De rest van de familie heeft zich beziggehouden met Kjeld, bagage en eten.

We waren ongeveer op de helft en alles was toch wel goed gegaan.

De dag voor vertrek

Deze foto's spreken voor zich...

Het "vrachtwagentje" was in 3,5 uur geladen ondanks de kou. Eigenlijk dachten we dat het allemaal niet zou gaan passen maar die mannen kunnen zo goed passen en meten!

Het enige probleem die dag was de keuring van Iwan voor de exportverklaring. Alleen al de aanvraag bij de VWA kost de nodige moeite en dan is die keuring zo kort van te voren omdat je binnen 24 uur moet vertrekken. De keuringsarts keurde Iwan wel goed na 1 blik op hem geworpen te hebben maar z'n paspoort niet omdat hij niet ingetekend was. Tja, weinig aftekeningen te bekennen op een Friesje... Toevallig kwam er een gecertificeerde dierenarts naar stal om een ander paard te enten en die heeft Iwan toen "ingetekend". Dat betekend dat z'n hele lijf afgezocht is naar kruinen en die staan nu in z'n paspoort. Gelukkig toch nog goed gekomen. En z'n chip zit ook nog op de goede plaats, met het goede nummer.

Afscheid Bruintje Beer

Kjeld was maandag 5 januari voor het laatst bij de Bommeltjes. Ik vond het vreselijk, het afscheid van die fantastische juffen Mique en Roselien. Hij heeft het er zo geweldig naar z'n zin gehad altijd. Er komt vast wat leuks voor in de plaats, maar toch...

Afscheidsfeestje 4 januari 2009

Geweldig!!! Wat was het druk en gezellig en wat zijn we verwend door iedereen. Ik geloof dat we 3 verhuisdozen vol proviant hebben... (en dan staan de kilo's kaas, wortelen en mandarijnen nog niet eens op de foto)

Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor het fantastische afscheidsfeestje dat we hebben gehad!

Ik zou het leuk vinden vaak wat te horen en langskomen kan natuurlijk ook altijd.

Oud en nieuw

En hier zijn ze dan...

(oom)Kasper, (tante)Liesbeth, Annalief, Juule, opa Jan en oma Bep waren op oudejaarsdag, tijdens de jaarwisseling en een gedeelte van nieuwjaarsdag bij ons in Sprang.
Foto's volgen nog...