Woensdag 8 april zijn we voor het eerst weer eens naar Nederland gereden. We zijn de paasdagen in Barendrecht bij (o)pa Jan en (o)ma Bep gaan logeren. Ik hield mijn hart vast voor de overtocht met de veerboot omdat Kjeld de vorige keer naar Noorwegen zo zeeziek was geweest maar het ging gelukkig allemaal goed.
De heenreis duurde best lang, vooral omdat we, zodra we de grens over waren, in Nederland in de file terecht kwamen. We zijn het drukke verkeer absoluut niet meer gewend en ik de file staan al helemaal niet. Ik ben nog 2 uurtjes op kraambezoek geweest bij Charlotte in Lelystad en daarvoor heb ik 3 uur in de auto gezeten!
Kjeld heeft de reis echt prima doorstaan. Ik zat bij hem achterin dus dat was makkelijk met het aangeven van eten en drinken, boekjes, knuffels, speelgoed enz... De eerste 2 uur in Denemarken heb ik wel gereden maar dat is echt matje voor mij omdat ik dan allang slaperig ben geworden. Feest bij opa en oma: Kjeld mag daar altijd in bad. Natuurlijk nooit zo lang als hij zou willen maar toch...Wat zullen we zeggen: jut en jut en jul?
Ze hebben altijd gruwelijk veel lol met elkaar, dat is geweldig om te zien, en te horen! Natuurlijk zijn we even in Voorschoten op bezoek geweest om de vorderingen op het Van Beuningenplantsoen te bezichtigen. Het was heerlijk weer dus konden we ook nog naar de speeltuin. Oom Kasper heeft Kjeld even leren klimmen en klauteren. Nou ja; hij heeft ons wel versteld doen staan door gewoon zelf een behoorlijk lastige trap op te klimmen. Heel voorzichtig en doordacht maar toch... Heerlijk rondstuinen op het balkon bij opa en oma. Lekker kliederen met de waterslang en de gieter. Vrijdag 10 april zijn we 's middags met Kjeld naar Oud-Beijerland geweest voor een "borrel" bij Cees en Ineke, samen met Esther en Bart. 's Avonds pasten opa en oma op Kjeld en zijn we met z'n allen tapas gaan eten in Rotterdam. Erg lekker en gezellig. We hebben met verbazing naar het Rotterdamse accent geluisterd en de stad ondergaan.
Zaterdag 11 april zijn Cas en ik 's morgens naar Sprang geweest om bij ons eigen huis aan te bellen. Dat was wel heel raar hoor. Al onze eigen spullen aangevuld met die van Jaap, Nicole, Juultje en Job. Het zag er naar uit dat ze het goed naar hun zin hebben. Wat een ruimte! Dat missen we wel een beetje hier, vooral een bijkeuken... We zijn ook nog even naar hun nieuwe huis gaan kijken: alles wordt nu verbouwd maar het gaat prachtig worden. Daarna heeft Cas mij op de Smulhoeve afgezet en is zelf naar de wasstraat gegaan. Heel veel mensen gezien en gesproken, erg leuk. En wat netjes daar bij boer Cees!
Toen weer verder haasten: even lunchen in Waalwijk en wat boodschapjes doen. Het was nog niet makkelijk om wat toeristische dingen te vinden om mee terug te nemen naar Denemarken. En toen ik eindelijk wist waar ik nog meer kon zoeken hadden we echt geen puf meer.
We waren weer terug in Barendrecht tegen het einde van Kjelds middagdut en het was maar goed dat hij niet meegeweest was. Veel te druk en ik denk ook erg verwarrend. Hij heeft een heerlijk rustig ochtendje met oma gehad. Het was nog steeds mooi weer dus tijd om lekker een ijsje te gaan eten. Weer met verbazing naar Kjeld zitten kijken omdat hij het keurig zelf naar binnen lepelde.
Eerste paasdag was het weer feest: KLAJ kwamen naar Barendrecht om eieren te zoeken. Kjeld heeft allerlei speeltuinen gezien en we hebben gezellig met elkaar gegeten.
Héél vermoeiend zo'n dagje met de nichtjes!
Tweede paasdag was het weer tijd om terug te gaan naar "het witte huis" zoals Kjeld ons huis in Denemarken noemt. Net als op de heenweg heeft hij zich op de boot prima vermaakt in het speeltuintje. Ik heb me zitten verbazen over de voorpiepende en duwende kinderen waar niemand wat van zei...
We hadden een razendsnelle terugreis: 9,5 uur! Echt met 3 keer pauze. Kjeld was weer super en heeft geen kik gegeven.
Het waren heel gezellige dagen, wel erg druk. De volgende keer zullen we wel weer in ons eigen huis kunnen en dan is het misschien voor wat langer en daardoor rustiger?
Ik ben in ieder geval blij weer uit de drukte van Nederland weg te zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten